- Όσο πιο δυνατός (ή οξύς) είναι ο πόνος, τόσο πιο ψυχρές πρέπει να είναι οι εφαρμογές. Όσο πιο ήπιος, τόσο πιο θερμές εφαρμογές.
- Όσο είμαστε χρονικά πιο κοντά στην έναρξη της επώδυνης κατάστασης προτιμούμε ψυχρές εφαρμογές. Όσο περνάνε οι μέρες (χρονίζει ο πόνος) επιλέγουμε λιγότερο ψυχρές με τάση προς το θερμό.
- Πάνω σε οίδημα (πρήξιμο) επιλέγουμε ψυχρές εφαρμογές.
- Σε αιματώματα (μελανιές) επιλέγουμε ψυχρές εφαρμογές.
Ο τρόπος εφαρμογής πρέπει να γίνει με προσοχή καθώς και η επιλογή των μέσων που θα εφαρμόσουμε. Γενικά ισχύουν τα παρακάτω:
- Αποφεύγουμε να τοποθετούμε πάγο ή θερμά υλικά απ’ευθείας πάνω στο δέρμα. Προτιμούμε να παρεμβάλλεται πετσέτα ή κάποιο πανί. Καλύτερη εφαρμογή έχει το θαλασσινό νερό. Για προβλήματα σε καρπούς ή ποδοκνημικές μπορούμε να εμβαπτίσουμε το μέλος σε έναν κουβά νερό (ψυχρό ή θερμό αναλόγως) και να ρίξουμε 2 χούφτες αλάτι.
- Σε οξείες καταστάσεις με έντονο πόνο, την πρώτη φορά εφαρμόζουμε ψυχρό για 5 λεπτά, αφήνουμε για 3 λεπτά, εφαρμόζουμε ξανά ψυχρό για 5 λεπτά, αφήνουμε ξανά για 3 λεπτά και τέλος εφαρμόζουμε ξανά ψυχρό για 5 λεπτά. Κάθε επόμενη μέρα προσθέτουμε 1 λεπτό στους επιμέρους χρόνους. (5+1=6 λεπτά εφαρμογή, 3+1 λεπτά ανάπαυση … κτλ).
- Για χλιαρή και θερμή εφαρμογή μέσα σε νερό (χρόνιοι πόνοι), εμβαπτίζουμε το πάσχον μέλος για τόσο χρόνο, ώστε να ζαρώσει (παπουδιάσει) το δέρμα.
Καλό είναι πάντα να ενημερωνόμαστε από ειδικούς καθώς υπάρχει ποικιλότητα στον τρόπο αντιμετώπισης και εφαρμογής των μέσων.
